woensdag 30 oktober 2013

Recensie


Het boek ik omhels je met duizend armen, is de nieuwe roman van Ronald Giphart. Bekend om zijn verhalen over seks en liefde. Ook in Ik omhels je met duizend armen gaat het hierover. Dit keer wordt er alleen iets aan toegevoegd, De moeder van Giph lijdt aan een fatale spierziekte en kiest welbewust en opgewekt voor euthanasie. Dit deel van het verhaal is autobiografisch. Dat dit autobiografisch is merk je, de eerlijke niet geforceerde manier van het verhaal is dan ook erg ontroerend.
De situaties waarin Giph en Phileine haar snel moesten optillen en naar de wc te dragen komen erg geloofwaardig en echt over. Dit kan ook in het echte leven gebeuren, dit maakt het juist zo mooi. Je leest het, gelooft het, en  gaat verder. Je hoeft er niet over na te denken.


Het verhaal is in briefvorm en dus ook in de ik-vorm geschreven hierdoor word je erg bij de situatie betrokken en maakt het als lezer alleen maar leuker om te lezen omdat je het idee hebt dat de brief naar jou word geschreven. Er werden soms wel interessante of moeilijke woorden gebruikt, dit was vaak helemaal niet nodig en had dan ook niet echt een toegevoegde waarde. Ook maakte Giphart gebruik van langdradige zinnen, deze zinnen maakte het soms wat moeilijk om te begrijpen. Naarmate je het boek verder leest raak je er steeds meer aan gewend en word het steeds makkelijker om de lange zinnen ook te begrijpen.

Als je nu terugdenkt aan het boek, heb ik eigenlijk geen idee wat ik nou echt heb gelezen en waar het verhaal nou werkelijk over gaat. Over de dood van zijn moeder en de liefde tussen hen en Saraminde. Maar is dat het? Ik krijg het gevoel dat ik iets in het verhaal mis waar het nou ECHT over gaat. Alsof ik bladzijdes mis. Op dit gebied had Giphart zich meer kunnen laten zien. Toch bleef dit verhaal me boeien, misschien omdat ik opzoek was naar waar het boek nou echt over ging. Maar dat gebeurde maar niet. Hierdoor bleef ik maar doorlezen en stopte ik niet.  

 In ik omhels je met duizend armen word een grote doelgroep bereikt. Dit is erg slim gedaan van Giphart. Middelbare scholieren kunnen dit lezen maar ook werkende volwassenen. Giphart heeft een slimme,mooie roman geschreven!


Ook is er een verfilming van het boek



























donderdag 30 mei 2013

Het Marco Effect van Jussi Adler-Olsen.

Het Marco Effect.

Het Marco effectAls ik naar dit boek kijk worden mijn ogen meteen getrokken naar de jongen die op de voorkant staat. Je ziet zijn gezicht niet maar zijn lichaam spreekt boekdelen. Je voelt de pijn die hij met zich meedraagt. Ik denk ook meteen dat dit de hoofdpersoon is in het boek. De heuvels met mist zien er angstaanjagend uit. Ik word nieuwschierig naar wat er allemaal gaat gebeuren in het verhaal. Het ziet er allemaal erg mysterieus uit. Als ik de kaft zo zie, wil ik meteen gaan beginnen met lezen.
 Ik ben op dit boek gekomen door op internet te gaan zoeken. Dit leek me een erg spannend boek. Het verhaal heeft 2 hoofdverhaallijnen. 

William Stark is een onder directeur bij een bank. De organistatie van de bank en van de Deense ontwikkelingshulp bedenken samen een plan om het geld voor ontwikkelingshulp voor hun zelf te houden. Zodra William Stark onraad ruikt, wordt hij vermoord door een zigeuner jongen. in opdracht van de bankiers.

Marco is een 15 jarige zigeuner jongen. Marco's oom, Zola, dwingt Marco om te stelen, in te breken, en te gaan bedelen. Als marco ontdekt dat zijn familie een aanslag op hem wil plegen slaat hij op de vlucht.Hij verstopt zich in een bos. In een kuil  van het bos vind Marco een lijk. Dit blijkt het lijk te zijn van William Stark. Marco probeert een nieuw leven te beginnen. Dit lukt echter niet. Hij word achtervolgt door de mensen van zijn oom Zola, een groep professionals van de bankieren en door afdeling Q. Afdeling Q is een recherche team die opzoek is naar Marco omdat zij denken dat Marco meer weet van William Stark.



De schrijver.


De schrijver van Het Marco effect is de Deense Jussi Adler-Olsen. Jussi is geboren op 2 augustus 1950 in Kopenhagen.Als klein kind verhuisde hij vaak door z'n vaders werk ( psychiatrische arts ).  Na politieke studies, een opleiding cinematografie en opgroeien als zoon van een psychiatrische arts kreeg Jussi het inzicht om te schrijven over onderwerpen zoals geestesziektes en internationale samenzweringen. Voordat Jussi begon met schrijven heeft hij veel vereschillende hobby’s gehad. Zo was hij drummer in verschillende bands, renoveerde hij oude huizen, eigen tweedehands winkel openen en Muziek/films maken
Jussi begon z’n schijfcarriere in 1997 met de thriller The Alphabet House. Daarna begon hij met zijn zijn serie over ‘serie Q’. Dit maakte hem een bekende schrijver in zowel Denemarken als daarbuiten.
Jussi raakte geinspireerd door John Steinbeck, Charles Dickens, Victor Hugo en schrijvers zoals Peter Bischel, Jerzy Kosinsk

Ik kende deze schrijver nog niet, na wat informatie opgezocht te hebben lijkt deze man mij heel erg aardig en vooral ook lief. Hoe hij op zijn eigen site ook antwoorden geeft aan fans die vragen hebben komt hij over als een erg lieve man. Als ik hem zou ontmoeten zou ik willen vragen hoe hij naar zoveel verschillende hobby's en baantjes bij het schrijven terecht is gekomen. Ook zou ik willen vragen hoe het was om als klein kind vaak te verhuizen.



Mijn mening.
  
Ik vond dit boek erg spannend. Ik heb dit boek gelezen toen wij hierover een opdracht moesten maken. Omdat ik dit boek zo spannend vond heb ik het ook snel uitgelezen. De eerste hoofdstukken waren wel een beetje onduidelijk, er lopen namelijk 2 verhaallijnen door elkaar. Later in het boek komt alles bij elkaar en dan opeens snap je alles!

De spannendste momenten vond ik de momenten dat Marco weer opnieuw gingen vluchten en steeds bijna gepakt werd. Op die momenten kon ik echt niet stoppen met lezen.

Het taalgebruik in het boek vond ik erg fijn. De dialogen die in het boek gehouden werden waren namelijk  heel duidelijk, net zoals in het dagelijks leven. Mede daardoor is het boek ook zo realistisch en spannend. De personages in het boek doen dingen die je ook nu gewoon zo kunnen doen of meemaken.



maandag 4 maart 2013

IN MIJN DROMEN.


Ik hebt het boek in mijn dromen van Simone van der Vlugt gekozen omdat het onderwerp: Dromen, mij erg intressant leek.Ook vind ik de boeken van Simone van der Vlugt altijd erg spannend en leuk.

Waar gaat het over?
Het boek gaat over Rosalie, Rosalie is getrouwd met de zakelijke Jeroen. Een vakantie naar Marrakech zou hun relatie weer passie moeten geven maar de reis eindigt in een nachtmerrie. Rosalie heeft namelijk voorspellende dromen. Tijdens hun vakantie krijgt Rosalie een droom over het neerstorten van een vliegtuig. Ze raakt hierdoor in paniek en boekt haar vlucht om, Jeroen gelooft niet in de droom en vliegt de volgende dag gewoon terug naar Amsterdam. Het vliegtuig stort neer net zoals de droom van Rosalie voorspelde, Jeroen overlijd.
Terug in Amsterdam beseft Rosalie dat ze haar voorspellende dromen niet langer kan negeren. Als ze een droom krijgt over een terroristische aanslag die zal plaatsvinden tijdens een drukbezocht evenement in Amsterdam beseft ze dat de tijd begint te dringen. Ze heeft waardevolle informatie om die aanslag te voorkomen en ze zal in actie moeten komen.


Racisme en voorspellende dromen.

Racisme en voorspellende dromen zijn belangrijke thema's die ook vaak in het boek terug komen. Hieronder zijn twee fragmenten van voorbeelden die in het boek voorkomen.

Racisme.
Toen kirstens ouders erachter kwamen dat ze een vriendje had, nam ze hem mee naar huis.
Nooit zal hij vergeten hoe haar vaderhem aankeek bij die eerste kennismaking. Zijn lippen plooiden zich tot een stijve glimlach, maar zijn ogen kionden zijn weerzin niet verhullen. Kirtens moeder was vriendleijk maar maakte mer haar oeverloze gebabbel een zenuwachtige inrdruk.Hij deed zijn best om de ongerustheid van kirstens ouders weg te nemen door te benadrukken dat hij niet rookte en dronk., dat hij van plan was om na het vmbo door te stromen naar havo, dat hij iets van zijn toekomst wilde maken en dat hij wel moslim was maar gematigd, alsof hij zich moest verontschuldigen voor zijn geloof. Maar hij deed het, voor haar.


Voorspellende dromen.
´Ik ben wat gaan lezen over voorspellende dromen en op internet kwam ik dit boek tegen. Het is geschreven door een droomtherapeute en psychologe, Katja Brouwers. Ze verklaart dromen en helpt mensen om met nachtmerries om te gaan. Ik dacht dat het wel iets voor jou zou zijn, dus ik heb het besteld.´
Rosalie.

Rosalie is de hoofdpersoon in het boek. Rosalie is een sterke vrouw. In haar leven heeft ze veel struggles en tegenslagen gehad, maar is ze altijd in haar zelf blijven geloven en altijd gewoon doorgegaan. Ze heeft zichzelf altijd moeten bewijzen tegenover haar familie en vrienden omdat zij niet gelloofden dat zij een bijzondere gave had. Rosalie is na een tijdje gestopt met zichzelf bewijzen en heeft a;l haar domren voor zichzelf gejouden omdat ze geen zin had om steeds weer opnieuw uit telggen wat er aan de hand is. Ik snap deze keuze heel goed. Zelf zou ik echt allang gek geworden zijn van de mensen die je niet geloven en het allemaal als een grote grap zien. Ik denk dat Rosalie en ik geen vrienden zouden kunnen worden. Rosalie is heel dapper en wil alles zelf ondernemen en ik ben juist een beetje afwachtend zo van hé we wachten wel af wat er gaat gebeuren.Ik denk dat nog wel zou kunnen botsten, en voorderest ben ik altijd heel energiek en wil ik dingen doen en in de periode van Rosalie's leven wat word omschreven in het boek is Rosalie juist heel terughoudend en down. Wel vinden we het allebei lekker om heerlijk ongezond te eten!

Taalgebruik

Een vertrouwede stem brengt me bij mijn postievein. Golvende zwarte mist beneemt me het zicht en de adem. Ik krijg bijna geen lucht meer, begin te hoersen en probeer overeind te komen.
Een sterke arm helpt me en dan zit ik rechtop, naar adem snakkend.

Alles in het boek word in detail verteld. Er gaat geen moment voorbij dat je niet weet wat de ik-persoon voelt of denkt. Rosalie is het ik-persoon in het boek.

Stemming.

De stemming die ik kreeg tijdens het lezen van dit boek was vooral nieuwschierigheid. Ik was heel nieuwschierig hoe Rosalie de problemen in haar leven ging oplossen en ik was ook benieuwd hoe ze die problemen dan ging oplossing hierdoor bleef ik vaak ook lang doorlezen met de hoop dat ik snel achter kwam. Ik ben altijd heel erg meelevend als ik boeken of films kijk. dus toen Rosalie vast in de gevangenis kwam te zitten en machteloos was tegen rechercehueurs voelde ik heel erg mee en vond ik het zelfs zielig worden.

Boodschap.

Het lezen van dit boek heeft me na laten denken over de verschillende culturen die in Nederland wonen en wat dat voor conflicten kan opleveren. ik ben zelf volledig Nederland dus ik heb eigenlijk niet heel veel last van die problemen maar ik kan me heel goed boorstellen hoe bijvoorbeeld zoals in het boek word omschreven hoe andere marrokaanse jongeren daar wel problemen mee hebben, en ik denk ook echt dat zij het daar best wel moelijk mee kunnen hebben altijd maar die vooroordelen.

Vergelijking.

Het boek wat ik deze periode heb gelezen vind ik veel leuker en intressanter dan de boeken die in de afgelopen periodes heb gelezen. Iin het boek wat ik deze periode heb gelzen komt het verhaal veel duidelijker naar voor en is het ook duidelijk wat precies het doel van het verhaal is. In de twee andere boeken die ik heb gelezen dit jaar vroeg ik me steeds af waarom doen ze dit, wat is dit, wie is dat, huh?! ik snap het niet meer. Bij dit boek kon ik gewoon lekker ontspannen lezen en hoefde me hersens niet de hele tijd na te denken.

Wat vind jij?

- Hoe zou jij het vinden als je te maken krijgt met vooroordelen over jou zelf als persoon, omdat jij een bepaald geloof volgt?

- Zou jij net als Rosalie in het boek zo sterk kunnen blijven als jou man/vrouw zou omkomen bij een vliegtuig ongeluk?